Wczoraj, 12 czerwca, we Lwowie w ramach Ekumenicznego Tygodnia Społecznego odbyła się konferencja „Doświadczenie Europy Zachodniej w sprawach chrześcijańskiej polityki społecznej”.
Najpierw głos zabrał odpowiedzialny za organizacje tygodni społecznych we Francji Jean-Marie Brunot, który opowiedział o historii powstania tygodni społecznych we Francji. „W 1904 roku we Francji ruszył pierwszy tydzień społeczny w celu sprzyjania przeniknięciu sprawiedliwości w relacje społeczne, jak przewidują zasady wiary. Tygodnie społeczne we Francji można podzielić na 4 etapy: lata 1904-1914 - pierwsze kroki były niełatwe. Wtedy tygodnie każdego roku odbywały się w innym mieście Francji, często nazywano je „podróżującym uniwersytetem”. Drugi etap - to lata 1919 - 1939, następnie - 1945 - 1973, w tym okresie wśród prelegentów pojawiają się medycy, urzędnicy państwowi, pedagodzy, ekonomiści i in. Czwarty etap - od 1973 roku - właśnie wtedy Tydzień społeczny staje się miejscem rozważań i wymiany pomysłów na temat problemów społecznych w kontekście chrześcijaństwa. Mówiąc ogólnie, właśnie osoby świeckie, a nie duchowe były inicjatorami powstania tygodni społecznych”, - zaznaczył Jean-Marie Brunot.
Prezydent honorowy tygodni społecznych Michel Camdessus zatytułował swój występ „Walka o sprawiedliwość we Wschodniej Europie. Wczoraj, dziś, jutro” i pod koniec wyznaczył kilka punktów, które mają pomoc społeczności światowej wyżyć: pierwszy - „godne przyjęcie imigrantów, to problem na skalę światową, chrześcijanie podkreślają prawo każdego mieć rodzinę”; drugie - to przygotowanie przyszłości dla przyszłych pokoleń; trzecie - sprzyjanie budowie Europy o solidarności społecznej (dotyczy to także relacji najbiedniejszych krajów, mianowicie, krajów Afryk, z 27 krajami UE), „dotrzymanie naszych finansowych zobowiązań wobec osób ubogich”.